Wysoka dostępność

Wysoka dostępność odnosi się do systemu lub komponentu, który ma na celu zapewnienie uzgodnionego poziomu wydajności operacyjnej przez dłuższy okres niż zwykle. ADManager Plus pomaga administratorom utrzymać wysoką dostępność serwera w przypadku awarii serwera głównego. ADManager Plus osiąga to, stosując architekturę wysokiej dostępności, która wyznacza serwer zapasowy jako osłonę dla serwera głównego. Taka sama baza danych jest używana dla obu serwerów, a w danym momencie jeden serwer obsługuje żądania użytkowników, podczas gdy drugi jest nieaktywny. Za każdym razem, gdy główny serwer napotyka nieplanowany czas przestoju, serwer zapasowy staje się aktywny i przejmuje kontrolę nad komponentami.

Wymagania wstępne

Przed włączeniem tego ustawienia upewnij się, że spełnione są następujące warunki.

Upewnij się, że obie instancje produktu:

• Są zainstalowane i działają jako usługi.
• Maję taką samą architekturę kompilacji (32-bitową lub 64-bitową), wersję i numer kompilacji.
• Są podłączone do tej samej domeny i sieci.
  Jeśli twój zakres IP to 172.21.x.x, to główny serwer, serwer zapasowy i wirtualny adres IP powinny również mieścić się w zakresie IP 172.21.x.x oraz w tej samej podsieci.
• Archiwowane dane audytu powinny być przechowywane na wspólnej sieci.

Zauważ, że wysoka dostępność może być wyłączona tylko z serwera zapasowego i to tylko gdy główny serwer jest wyłączony.

Konfiguracja

Wykonaj poniższe kroki, aby włączyć wysoką dostępność.

1. Przejdź do zakładki Admin.
2. Przejdź do Enterprise Essentials → Wysoka dostępność w lewym panelu.
3. Zaznacz pole Włącz wysoką dostępność.
4. Wprowadź odpowiednie wartości w kolejnych polach, aby włączyć to ustawienie.

• Główny serwer: To pole tekstowe będzie zawierać adres URL głównego serwera, na którym zainstalowany jest wybrany komponent.
• Serwer zapasowy: Wprowadź dane serwera zapasowego, który przejmie kontrolę podczas przestojów głównego serwera.
• Nazwa/IP serwera zapasowego: Wprowadź adres URL serwera zapasowego, który ma przejąć kontrolę podczas przestojów głównego serwera.
• Nazwa użytkownika/hasło administratora: Wprowadź dane superadministratora komponentu na serwerze zapasowym.

Uwaga: Superadministratory to użytkownicy, którym przyznano pełną kontrolę nad całym zastosowaniem.

• Wirtualny adres IP: Wprowadź pojedynczy adres IP, z którym można uzyskać dostęp zarówno do głównego, jak i zapasowego serwera. Gdy produkt jest dostępny za pomocą tego adresu IP, dane są kierowane bezpośrednio przez serwer, który jest aktywny w danym momencie.
• Wirtualny adres IP: Wirtualny adres IP to nieużywany statyczny adres IP. Otwórz cmd i spróbuj pingować adres IP. Jeśli zgłosi błąd "Przekroczono limit czasu żądania", adres IP jest nieużywany i można go wykorzystać jako wirtualny adres IP. Wprowadź wirtualny adres IP, aby uzyskać dostęp zarówno do głównego, jak i zapasowego serwera.
• Nazwa wirtualnego hosta: Nazwa wirtualnego hosta to alias przypisany do wirtualnego adresu IP. Może być ustawiony z serwera DNS. Wprowadź nazwę wirtualnego hosta, aby uzyskać dostęp zarówno do głównego, jak i zapasowego serwera.
• Kliknij Zapisz.